madness 101.

i wish i had recorded the sound of your voice. i am just glad that i can still hear it clearly in my mind whenever i close my eyes, and remember you.

madness 101.

i can still hear the way you chuckle, i remember how you seemed to tower over me and how beautiful your eyes were.

Analogy.

Parang siyang chocolate.

Favorite ko ang chocolate kaya nga lang may allergy ako dito, bawal ako kumain nito kaya pinipigilan ko ang sarili ko. Pero dahil nga favorite ko yun, may mga times na mamimiss ko ito at mapapakain akong muli nito. Tapos mag-aallergy nanaman ako. Titigil nanaman ako tapos kakain nanaman ako. Paulit-ulit lang.

Nasakin na yung pagkahilig ko sa chocolate eh. Sa tingin ko, hindi nayun mawawala o mahihiwalay sakin.

Gaya rin ng chocolate, hindi ako nabubusog dito. Oo nga, pinapasaya niya ako pero laging may kulang. I crave for more. I demand more.

kahalagahan.

Hindi ko na sila maintindihan. Siguro nga ganun talaga noh? Minsan, hindi mo na makikilala ang isang tao lalo na pag pinaghiwalay kayo ng tadhana. Iba na ang mga trip nila sa buhay, iba na ang mga trip mo. Iba na ang mga taong pumapaligid sa kanila, iba na ang iyo. Nakakalungkot na nagkalayo na kayo. Pero ganun talaga siguro ang buhay. Ang mahalaga naman ay kung mahalaga pa rin kayo sa isat isa.

ganun siguro talaga.

Ngayon na lang ako ulet nakapag blog. Masyadong haggard kase sa school. Besides, i have my diary naman at home. <: